Menu

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΘΕΟΔΩΡΟΥΔΗ

αρχαιολόγος, μουσειολόγος Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία: Αόρατες Πόλεις: Ανακαλύπτοντας το παλίμψηστο της Θεσσαλονίκης με τη χρήση νέων τεχνολογιών Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι η παρουσίαση, η τεκμηρίωση και η γνωριμία με επτά “κρυμμένους”, αφανείς, αρχαιολογικούς τόπους από τη μνήμη της Θεσσαλονίκης και παράλληλα ο σχεδιασμός μιας δράσης επικοινωνίας και επανοικείωσης αυτών των τόπων με το κοινό της […]

αρχαιολόγος, μουσειολόγος

Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία: Αόρατες Πόλεις: Ανακαλύπτοντας το παλίμψηστο της Θεσσαλονίκης με τη χρήση νέων τεχνολογιών

Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι η παρουσίαση, η τεκμηρίωση και η γνωριμία με επτά “κρυμμένους”, αφανείς, αρχαιολογικούς τόπους από τη μνήμη της Θεσσαλονίκης και παράλληλα ο σχεδιασμός μιας δράσης επικοινωνίας και επανοικείωσης αυτών των τόπων με το κοινό της πόλης. Για τον λόγο αυτό έχουν επιλεγεί επτά μνημεία που έχουν ανασκαφεί κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα και διατηρούνται στο κέντρο της πόλης της Θεσσαλονίκης, άγνωστα στο ευρύ κοινό. Οι επτά αρχαιολογικοί αυτοί τόποι (ο νεολιθικός οικισμός στη ΔΕΘ, η βασιλική της Αγίας Σοφίας, το ρωμαϊκό λουτρό στο ξενοδοχείο Mandrino, ο Ιππόδρομος, ο παλαιοχριστιανικός ναός του Σέργιου Πραγαμά, η στήλη των Όφεων στην Αγίου Δημητρίου και το cubiculum στο κτίριο της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ) καθίστανται λειτουργικά αφανείς, είτε λόγω των συνθηκών διατήρησής τους σε υπόγεια, είτε λόγω της φυσικής απουσίας τους λόγω κατάχωσης ή καθαίρεσης, είτε τέλος λόγω έλλειψης ανάδειξης και τεκμηρίωσης.

Σκοπός της εργασίας είναι ο σχεδιασμός και η δημιουργία μιας δράσης που να εμπλέκει τους ανθρώπους στο παιχνίδι της ανακάλυψης αυτής της «αφανούς μνήμης». Ευρύτερος στόχος είναι να εμπλακεί το κοινό μέσα από τη χρήση της νέας τεχνολογίας και μέσα από αύτη να δημιουργηθεί ή να αποκατασταθεί μία βιωματική εμπειρία με αυτά τα μνημεία που ούτως ή άλλως έχει χαθεί.

Όλη η παραπάνω συζήτηση αποτελεί μέρος του ευρύτερου θεωρητικού προβληματισμού διεθνώς για τη σχέση της αρχαιολογίας με το κοινό και εκφράζεται με τον όρο “Δημόσια Αρχαιολογία” (publicarchaeology). Το ζήτημα των αφανών αρχαιοτήτων έχει να κάνει τόσο με τη διατήρηση της μνήμης αλλά και η στάση της επίσημης πολιτείας και κατ’ επέκταση με τη στάση όλης της κοινωνίας απέναντι στην πολιτιστική κληρονομιά. Πρόκειται για πολυπαραγοντικό ζήτημα που αφορά τόσο στο νομικό πλαίσιο που διέπει την αρχαιολογική υπηρεσία και στο καθεστώς προστασίας και ανάδειξης, όσο και στις γενικότερες αντιλήψεις του κοινού για τις αρχαιότητες.

Ο θεωρητικός προβληματισμός και η βιβλιογραφική επισκόπηση των διεθνών αλλά και τοπικών πρακτικών αποτελούν το πρώτο μέρος της μεθοδολογικής πορείας της εργασίας. Στη συνέχεια παρουσιάζονται συνοπτικά οι επτά επιλεγμένοι αρχαιολογικοί τόποι. Τέλος παρουσιάζεται η προτεινόμενη δράση: το σκεπτικό της, οι άξονες αξιολόγησής της, το εποπτικό υλικό, η προτεινόμενη αφίσα, η εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα καθώς και τα ενδεικτικά κείμενα που συνοδεύουν την εφαρμογή.